Uzbekistan

Głód wiedzy zaklętej w skałach, znów pognał Misiaczka w daleki świat. Kiedy ja uganiałam się na wisi za dziewczynkami (w międzyczasie zbierając ziemniaki, buraki, dynię i... co tam jeszcze Bozia dała), mąż mój bujał się po Uzbekistanie!!! Nie powiem, trochę mi żal, kolejna dzika przygoda przeszła mi koło nosa. Czyż jest jednak coś piękniejszego, niż błoga sielanka wczesnego macierzyństwa (haha... powoli zaczynam świrować ;)). Nie omieszkam jednak pochwalić się wrażeniami, jakie Misiu przywiózł z tego egzotycznego kraju, uwiecznionymi na fotografiach :D!!!

Rezerwat Kitab
Celem wyjazdu było wykonanie badań geologicznych skał dewońskich w Rezerwacie Kitab, położonym w południowo-wschodnim Uzbekistanie, w południowo-zachodniej odnodze masywu Tien-Shan. W trudno dostępnych górach można się przemieszczać na różne sposoby: pieszo, na grzbiecie osła, czy rozklekotanym UAZ-em. Ze względu na sporą ilość niezbędnego ekwipunku, wybór ostatniej opcji, wydał się bohaterom wyprawy, najwłaściwszy ;)!!! Na wysokości ok. 2000 m n.p.m. powstała baza namiotowa, której widoków pozazdrościłby niejeden pięciogwiazdkowy hotel :)!!!

Zielonym prostokątem oznaczono obszar Rezerwatu Kitab

Tradycyjny strój męski

 Uzbecka wioska

W drodze do szkoły... 

Uzbecka kuchnia

Szef kuchni przyrządza baraninę po uzbecku :)

Pilaw

Bazar w Shahrisabz

Polski Cmentarz Wojenny

W Szachrisabz znajduje się Polski Cmentarz Wojenny, symboliczne miejsce pochówku 256 żołnierzy Armii Polskiej generała Władysława Andersa, a także osób cywilnych, byłych jeńców więzionych w sowieckich łagrach, wędrujących wraz z wojskiem przez Azję centralną, Bliski Wschód, Afrykę Północną i Europę Zachodnią do ukochanej ojczyzny. Wielu z nich nigdy nie dane było do Niej dotrzeć. Znaczna część poległa w walce. Jednak nie mniejsza ilość zmarła z wycieńczenia, głodu i chorób (szczególnie obfite żniwo zbierał tyfus). Właśnie w wyniku chorób i głodu zmarli nasi rodacy pochowani w Szachirsabz. Wśród listy zmarłych widnieje 22 dzieci w wieku od 11 do 17 lat. Niestety jest to cmentarz symboliczny, ponieważ wszelkie tego rodzaju miejsca pamięci były niszczone przez władze sowieckie. Natomiast zachował się do naszych czasów niezwykle wzruszający oryginalny nagrobek dziewczynki/kobiety "WINA CHĄDZYŃSKA DAG...(nieczytelne) UKOCHANE SŁONECZKO ADAMA ZGASŁA 3 KWIETNIA 1942 I TU SPOCZYWA ZIEMIO OBCA CIĘŻKĄ BYŁAŚ JEJ W ŻYCIU BĄDŹ JEJ LEKKA W ŚMIERCI MÓJ DUCH NIE OPUŚCI CIĘ NIGDY"

Szachrisabz

,,Szmaragdowe Miasto" jest jednym z najstarszych miast w Uzbekistanie, przez które przebiegał słynny Jedwabny Szlak. Urodził się w nim Timur Chromy znany też jako Tamerlan, potężny władca i wojownik, który w XIV wieku podbił większość Azji Środkowej, Iranu, Iraku i Zakaukazia. W Szachrisabz znajdują się ruiny jego pałacu Ak-Saraj, choć dziś w znacznej mierze zniszczony, aczkolwiek aktualnie trwają prace konserwatorskie mające na celu przywrócenie świetności, przynajmniej tej skromnej części budowli jaka się zachowała.

Ak-Saraj

Amir Timur

Samarkanda

Samarkanda to jedno z najdłużej zamieszkałych miast na świecie, które powstało w VI w p.n.e. Swój rozwój zawdzięcza położeniu na trasie Jedwabnego Szlaku. W XI wieku została zniszczona przez Czyngis-chana. Jednakże dwa stulecia później miasto za sprawą Timura Chromego podniesione z ruin, stało się stolicą państwa Timurydów. Okres największej prosperity miasta jest związany z rządami wnuka Timura, Mirzo Ulugbeka, który w przeciwieństwie do dziada miłującego oręże, umiłował naukę. Był on jednym z największych uczonych swojej epoki, zajmował się matematyką i astronomią, z jego wyliczeń korzystał Jan Heweliusz w swoim Atlasie Ciał Niebieskich. Niestety został zamordowany przez własnego syna. Do dzisiaj zachowały się szczątki jego obserwatorium astronomicznego. Pod rządami Mirzo Ulugbeka Samarkanda, była jednym ważniejszych ośrodków nauki, kultury oraz sztuki islamskiej. Później wraz z upadkiem dynastii Timurydów traci na znaczeniu na korzyść Buchary. W latach 1925 - 1930 Samarkanda była stolicą Uzbeckiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, jednak w 1930 stolica została przeniesiona do Taszkientu. 

Pałac dynastii Timurydów w Samarkandzie

Mauzoleum dynastii Timurydów

Muzeum Mirzo Ulugbeka

Mirzo Ulugbek oraz pozostałości jego obserwatorium astronomicznego

Taszkient

Od 1930 roku stolica Uzbekistanu (do roku 1991 stolica Uzbeckiej SRR), miasto o którym pierwsze wzmianki pojawiają się około I wieku p.n.e. Jednakże, do czasu ustanowienia go przez sowietów stolicą nigdy nie pełniło wiodącej roli w historii Uzbekistanu, będąc w zależności od zawirowań dziejowych częścią składową m.in. imperiów Samanidów, Timurydów czy Chanatu Bucharyjskiego. Od roku 1865 w granicach Rosji. W latach 1918-1924 było stolicą Turkiestańskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Miasto bez wielkiej historii oraz pięknych zabytków, jedyne monumentalne budowle mogące robić wrażenie (w zależności co kto lubi) to te z czasów sowieckich. O znaczeniu miasta w bardziej zamierzchłych czasach najlepiej świadczy architektura tzw. starego miasta...   

Hotel Uzbekistan i pomnik Timura

Pomnik Matki-Ojczyzny (dawniej stał tu największy pomnik Lenina na świecie) 

Gmach Ministerstwa Finansów (nie przypadkowo złoty, poza gazem, złoto jest jednym z ważniejszych surowców w Uzbekistanie)

Stare miasto

Na zakończenie muzyczny bonus prosto z Uzbekistanu