Ciach, ciach, ciach...

Co tu dużo mówić ghymmm... ,,nie wyglądam już tak pięknie"* ;P!!! Ścinka była jednak koniecznością. Po wakacjach moje włosy totalnie zmarniały, a ostatnie farbowanie zniszczyło je do reszty! Spaliłam tą moją nieszczęsną czuprynę i gdy włoski zaczęły się wykruszać, poszłam po ratunek do mojej najulubieńszej fryzjerki Madzi. Szczęściem okazało się, że tylko z wierzchu włosy są w tak opłakanym stanie. Rozkminiając, co też począć z tym pierzem, przypomniała mi się fryzurka, jaką miała Ważka w tym poście (klik). ,,Krótko z przodu, długo z tyłu..." ;). Madzia lubi takie ostre cięcia, więc dwa razy tłumaczyć jej nie musiałam :). Hmmm... nie wzięłam jednak pod uwagę, że włosy, uwolnione od spaleniuchów, zaczną mi się tak kręcić... Wyszło tak bardzo, bardzo a'la lata 80-te, ale nic to, przecież styl vintage jest teraz szalenie modny ;P.

Ciuchowo też jest fajnie ;). Koszula to już antyk (łaska boska, że się jeszcze nie rozpadła). Tatuś mój chodził w niej na randki z mamą. Uwielbiam ten szpiczasty kołnierzyk.  Krawat jest jeszcze starszy. Należał do dziadka Misia. Buty są już (chyba) z naszej epoki. Dostałam je od kuzynki :). Marynarka pochodzi zapewne z lumpeksu. Dała mi ją teściowa :). Tylko spodenki są ,,moje", ale też mają swoje lata. Kupiłam je z 8 lat temu w Orsay'u.

* cytat pochodzi z tej (klik) piosenki.