Jeszcze ciut, ciut...

Zasadniczo powinniśmy wracać!!! Jednak na niedzielę zapowiadano tak piękną pogodę, że żal było żegnać się z Tatrami. Jeszcze ciut, ciut... wdrapać się na najbliższy szczyt i napawać widokami choć przez chwilę. Padło na Ciemniak, pierwszy od Doliny Kościeliskiej dwutysięcznik Czerwonych Wierchów. Dzień wstał mroźny i słoneczny, zdawałoby się... warunki idealne na wędrówkę. Jednak góry rządzą się własnymi prawami, a ty człowieku marny cierp, jakżeś się w nie zapuścił 😅. Do granicy lasu było genialnie, pomimo zalegającego śniegu, czuć było zbliżającą się wiosnę. Jednak po wyjściu na grań, uderzył w nas lodowaty wiatr, który unosząc drobinki śniegu, smagał po gębie lodowatym biczem. Zawziętość ludzka nie zna granic, wlazłam na szczyt, a tam (z radości chyba i zachwytu widokami) wiatr przestał przeszkadzać. Niedzielna kawka na Ciemniaku smakowała jak ambrozja 😃!!!

Giewont

Śnieg hulający z wiatrem

Kraina Lodu

Im wyżej, tym wiatr dokuczał coraz bardziej

Filifionka na Ciemniaku (2096 m n.p.m.) 😁

Przepiękna Krzesanica

Tatry Wysokie

Kawusia na wysokościach 😀

Czas wracać do domu

Babia Góra w smogowej panierce

Pilsko

Giewont

Na Polanie Upłaz - upał... puchówka była zbędna... nie omieszkałam wykorzystać sytuacji 😂

czapka i komin - sama sobie zrobiłam | sweterek i dżinsy - sh | okulary - SinSay | stuptuty - Wisport | treki - Scarpa | raczki - Climbing Technology Nupste